اثربخشی شنیدن موسیقی (ریتمیک و ملودیک) بر تمرکز دیداری و شنیداری کودکان پیش‌دبستانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان اثربخشی شنیدن موسیقی (ریتمیک و ملودیک) برتمرکز دیداری و شنیداری کودکان پیش‌دبستانی انجام شد. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه کودکان پیش‌دبستانی مدارس دخترانه غیرانتفایی منطقه 2 شهر تهران در سال تحصیلی1390-1389بود. به‌منظور انتخاب نمونه آماری، مجموع کودکان دو کلاس درس از دو مرکز پیش‌دبستانی به‌صورت تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. سپس، به‌طور تصادفی تعداد کودکان یک کلاس (15 نفر) به‌عنوان گروه آزمایش و کلاس دیگر (15 نفر) به‌عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود و از طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد. از آزمون مربعات دنباله‌دار یا آزمون دقت تولوز- پیرون و آزمون تمرکز شنیداری برای سنجش تمرکز دیداری و شنیداری کودکان پیش دبستانی استفاده شد. داده‌های حاصل از اجرای پژوهش تجزیه و تحلیل آماری شد و نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات پس‌آزمون دو گروه آزمایش و گواه در سطح 05/0a= تفاوت معناداری وجود داشت. بدین‌معنا که شنیدن موسیقی (ریتمیک و ملودیک) بر افزایش تمرکز دیداری و شنیداری کودکان پیش‌دبستانی اثر مثبت و معنادار داشته است. این یافته می‌تواند کاربردهایی برای آموزش اثربخش کودکان پیش‌دبستانی داشته باشد که در پژوهش حاضر به آن توجه شده است.